En de keuze is ruim! Vermits we hier maar kort zijn, viel onze keuze op een tuin die bekend is voor enkele mooie zichten over de Dordogne vallei, waarbij je verschillende kastelen kan bewonderen.
We gingen dus naar de tuinen van Marqueyssac. Die vind je enkele kilometers van Sarlat.
Het is een tuin die al dateert uit de 19e eeuw. Men beweert dat de toendertijdse eigenaar, Julien de Cerval, duizenden buxussen liet aanplanten ter verfraaiing van zijn domein.
Persoonlijk hou ik er een ander idee op na. Marquessac ligt op een droge kalkrots en de natuurlijke begroeiing is er een ijl bos bestaande uit enkele droogte resistente en warmteminnende eiken aangevuld met Haagbeuk. En in de halfschaduw onder die bomen groeit van nature de buxus.
Dus de familie de Cerval heeft gebruikt gemaakt van de aanwezige buxussen. Natuurlijk zijn er heel wat verplant om hagen te vormen, maar je ziet dat op andere plekken gewoon de aanwezige buxus gesnoeid is tot sierlijke vormen en perken.
Hoe dan ook - het moet een immens werk zijn. Want buxus is er overal!
Je komt binnen via de Chateau. Die kan je maar gedeeltelijk bezoeken - maar laat je niet vangen door de leuke trompe-l'oueils op de muren!
Er zijn esplanades, geologische verschijnselen en cabane-cloche's.
Er is ook een hele spannende via ferrata!
En op 't eind wordt je getrakteerd op weergaloze zichten op de Dordogne vallei,
Het stadja La Roque-Gageac, en de kastelen van Fayrac en Beynac.
Waarna we tevreden terugwandelden langs een sprookjesbos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten