The Gap of Dunloe en Black Valley

De laatste dag van de vakantie wilden we niet spenderen aan inpakken en inladen. Het inpakken hadden we grotendeels gisterenavond al gedaan en het inladen zou wel snel gaan. Want bij de terugkeer naar huis gaat dat allemaal veel vlotter. Je moet niet kiezen wat wel en wat niet mee gaat. Nee – gewoon alles wat van ons is, moet mee.

Turfputten onderweg naar de Black Valley

Daardoor konden we vandaag nog op uitstap. Er was nog één plek in de buurt waar we nog niet geweest waren, en dat nog op het lijstje stond. De Gap of Dunloe. 
De Gap of Dunloe is een smalle en lange pas aan de westzijde van het nationaal park van Killarney. Je steekt er noord-zuid de centrale bergketen door.

We hadden al gehoord dat de smalle kronkelige weg een attractie is voor toeristen. Je kan in Killarney met een koetsje mee die dan helemaal door de Gap rijdt en terugkeert richting Killarney tot aan Lord Brandon's cottage. En van daar weer terug.

Je kan de Gap ook zelf met de wagen doen, maar dan moet je dat aan koetsjes snelheid doen want je rijdt er gewoon tussen. En dan ook de verwensingen van de koetsiers voor lief bij nemen. Want zij beschouwen de doortocht van de Gap als hun ding en willen er het liefst geen automobielen zien. Kan ik begrijpen maar de Ieren die er dicht bij wonen zijn daar niet gelukkig mee. Ook zij hebben last van het feit dat de Gap ingepalmd wordt. Als je van noord naar zuid wil houden de koetsiers je gewoon tegen. Van zuid naar noord hebben ze er minder vat op. En dat was de kant van waar wij kwamen.

We hadden gehoopt er een lege koets te kunnen nemen om ook de doortocht op die manier te doen maar we hadden geen geluk. Er waren geen koetsjes die leeg terugreden omdat de toeristen er bij er bij Lord Brandon's cottage uitgestapt waren. Iedereen ging heen en weer. Maar de locals vertelden ons dat we moesten wachten tot na vier uur. Dan waren alle koetsen weer weg.

Dus bezochten we eerst nog Black Valley alvorens naar boven te rijden. In Black Valley bleven we wat spelen aan het water van de rivier. We vonden er een mooie plek waar het water via een stroomversnelling van één deel van Cummeenduff lough naar een lager deel stroomde.

Black valley was prachtig, maar eigenlijk vond ik de Gap of Dunloe wat tegenvallen. Misschien waren onze verwachtingen te hoog geworden door het wachten op toegang. 

Boven op de pas was er een vreemde plek. Een bassin stond er relatief droog te wezen en zag er raar uit met het gazonachtige groen en de contrasterende zwarte rotsen. Eigenlijk vond ik de Ballaghbeama Gap die we enkele dagen geleden deden, veel mooier. Maar er waren wel heel leuke echo's.