Collega's en familie vinden het altijd vreemd dat wij tegen november niet alleen al weten waar we naartoe gaan, maar dat er ook al verblijf en eventueel vervoer geboekt is.
Wat ons vorige herfst opviel tijdens de speurtocht naar een mooi vakantiehuis, was dat veel van die Ierse huizen een naar onze maatstaven grote wasplaats hebben, met veel werkbladruimte die haast op een tweede keuken lijkt. Wat ons deed vermoeden dat dat daar wel nodig is: comfortabel vuile natte kleren kunnen wassen en drogen, en schoenen te drogen zetten ... ai ai ai.
Het huis dat we tenslotte uitkozen had dat niet, zo een grote tweede wasplaats (wel een kleintje). Maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de charme en inrichting.
En toen we het huisje gisteren voor het eerst zagen, bleek die charme ruimschoots aanwezig, al lag dat niet aan de tuin. Want van tuinieren hebben die Ieren geen kaas gegeten.
Bij aankomst in Templenoe (bij Kenmare in county Kerry) vonden we een map op de keukentafel waarin een stukje geschiedenis van het huis verteld wordt. Het huis blijkt al 400 jaar in eigendom van de familie O'Sullivan. Het was steeds bewoond tot de jaren '80, waarna het in verval ging. De huidige O'Sullivan verdient goed in de reclamewereld en liet het huisje volledig restaureren en opnieuw inrichten. Een strooien dak zorgde voor de authentieke charme en enkele aanbouwen aan de achterzijde voor het moderne comfort.
Kom, wandel even mee. Er zijn twee woonkamers. Die grote die gaan we vaak gebruiken, voel ik - dank zij de grote open haard met kachel. Een kachel waar ik gisteren al voor het eerst stookte met "peat": turf. Want dat is het enige probleem in dit huis. Je moet er in de zomer, als het niet al te warm is buiten, ook al eens stoken. Maar wel super gezellig daardoor.
De kleine zitkamer is niet gezellig - te donker - dat is alleen maar een doorgang naar de slaapkamers. De eerste kamer is voor Zoon. De tweede, door gotische raampjes prinsesachtige kamer, werd na het verjagen van ontelbare spinnen en opruimen van spinnewebben, ingenomen door Dochter.
Wat ons vorige herfst opviel tijdens de speurtocht naar een mooi vakantiehuis, was dat veel van die Ierse huizen een naar onze maatstaven grote wasplaats hebben, met veel werkbladruimte die haast op een tweede keuken lijkt. Wat ons deed vermoeden dat dat daar wel nodig is: comfortabel vuile natte kleren kunnen wassen en drogen, en schoenen te drogen zetten ... ai ai ai.
Het huis dat we tenslotte uitkozen had dat niet, zo een grote tweede wasplaats (wel een kleintje). Maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de charme en inrichting.
En toen we het huisje gisteren voor het eerst zagen, bleek die charme ruimschoots aanwezig, al lag dat niet aan de tuin. Want van tuinieren hebben die Ieren geen kaas gegeten.
'
Kom, wandel even mee. Er zijn twee woonkamers. Die grote die gaan we vaak gebruiken, voel ik - dank zij de grote open haard met kachel. Een kachel waar ik gisteren al voor het eerst stookte met "peat": turf. Want dat is het enige probleem in dit huis. Je moet er in de zomer, als het niet al te warm is buiten, ook al eens stoken. Maar wel super gezellig daardoor.
De kleine zitkamer is niet gezellig - te donker - dat is alleen maar een doorgang naar de slaapkamers. De eerste kamer is voor Zoon. De tweede, door gotische raampjes prinsesachtige kamer, werd na het verjagen van ontelbare spinnen en opruimen van spinnewebben, ingenomen door Dochter.
In één van de nieuwe aanbouwsels steekt onze gigantische slaapkamer. Goed dat er goede gordijnen hangen, want er komt veel licht binnen langs de grote raamdeuren.
Gelijkaardige raamdeuren zijn te vinden in de eveneens nieuw aangebouwde keuken. Van zodra we hier binnen kwamen, wisten we dat dit de ruimte ging zijn waar we het meest zouden vertoeven.
Maar wellicht gaan we het grootste deel van de tijd op stap. Want we zijn toch naar hier gekomen om een stukje Ierland te leren kennen, niet?
Maar wellicht gaan we het grootste deel van de tijd op stap. Want we zijn toch naar hier gekomen om een stukje Ierland te leren kennen, niet?
Dat is toch al een enigszins luxueus verblijf, maar van het type dat ik zeker zelf ook zou kiezen. Hopelijk is het er niet te vochtig. Geniet van jullie reis daar! De weg ernaar toe was alvast heel origineel, las ik!
BeantwoordenVerwijderenHet was een heel leuk vakantiehuis, maar ik mankeerde een open zicht naar de kust. Op mijn aanraden gingen ze wat struikgewas wegkappen zodat dat zicht er kwam vanuit de keuken. En vochtig ... je moest er wel eens goed stoken de eerste dag, maar daarna was de ietwat dompige lucht er wel uitgejaagd.
Verwijderen